
De Duif
De Duif – Khalil Kader en Robert Ramaker
جاء الكثير و رحل الكثير …
لم يبقى سواك يا حبيبي ؛ حبيبي ،
بقيت في مهجتي ، في البؤبؤ … في مكانك .
أثلجت كثيراً ، و أمطرت كثيراً ، و أرّعدت كثيراً ، أرْمضت كثيراً … عصفت بي الدُنيا …
بقيت أنت يا حبيبي ؛ طعم الثلج ، رائحة الكرز ، نعناع بري ، عنب ؛ تعتّقت في فمي … لا ، أنا أكلت بفمكَ و أنت أكلتَ بفمي …
تخمّرنا في وعاء واحد كعجينة تَتَحضر للخبز … كعكة العيد نحن …
و اليانسون يُسْكِرُ الذاكرة فوحاً
تَشبّعنا في عتمة الليالي الطّويلة
فاح الهدى … أطبقت السماء على الأرض بهجةً و عبير …
تم الغرام بتمامه
اكتمل وجه القمر و عبّاد الشمس …
و وردة بيضاء منحنية على أريجها ، في زاوية زقاق مترف بالعتاقة و أزل الماضي الجميل …
يمامة وادعة تعشش على راحة يدي.
أنا قديم الجراح و أعشق الملح …!
يأسرني هذا التاريخ الباذخ في حضوره ، في مدينة لم تنام قط … لم يمضي عليها ليلة واحدة دون ونيس أو مغتصب …
رحل الكثير و جاء الكثير … عليها
قبل الانهيار الكبير ، كان اقْتراننا ؛ كقلب ساعة لا تخلف الميعاد ،
و بعده يا حبيبي ؛ ما من بشر سواك يَلَمُّ جنوني .
Velen kwamen, velen gingen
Jij bent mijn liefde die bleef
al ben ik ver bij jou vandaan
onze zielen verweven
heel mijn leven
ben jij bij mij
(Geliefden verteren uiterlijke omstandigheden tot voeding voor de ziel)
Het regende, sneeuwde, er was onweer in ons leven
er was droogte en storm raasde voorbij
jij bent bij mij
We proefden de sneeuw
we roken de kersen
wilde munt, geur van druiven
we dronken de wijn
welke smaak van het leven
proefden wij niet
jij proeft met mijn lippen
en ik met de jouwe
wij beiden versmolten
als ingredienten
wij vormen de taart
van het feest van de lente
je bent zo dichtbij
nee, (ik ben jou) jij bent mij
(met geliefde wordt alles hemels)
de geur van anijs
voert me terug naar die nachten
die wij samen deelden
de weelde, de dag weer te vieren met jou
in het licht van de zon en de maan
alsof de hemel de aarde bedekte
met een deken van passie en geluk
want jij bent bij mij
(de vrede vinden)
De witte roos, bloeit
hij geurt in de wind
ergens op een straathoek van dit labyrint
van het rijke verleden, de eeuwige schoonheid
en een witte duif in de palm van mijn hand
(fijne herinneringen aan strijd voor vrede/tegen oorlog)
ik open mijn handen
mijn wonden zijn oud
ik wil het zout voelen branden
zo voel ik weer
waar ik het meeste van houd
van de stad die nooit rust
waar ik heb gevochten
waar ik heb gekust
zo blijf jij bij mij
(perfect op elkaar afgestemde geliefden)
Velen kwamen
velen gingen
minuten, seconden
wij waren een klok, uurwerk
toen ik jou had gevonden
was even, de tijd van mijn leven
maar ineens stortte alles ineen
en was ik de waanzin nabij
gelukkig, mijn lief.
ben jij bij mij
Vertaling Iris Eva en Robert Ramaker